Mijn stedentripje naar Berlijn zit er helaas weer op en dat betekent ook gelijk dat ik vandaag weer met een nieuwe ATRA-kuur ben begonnen. Die deal had ik met mezelf gemaakt; pas beginnen bij terugkomst, want ATRA in het buitenland had niet mijn voorkeur. Dokter vindt alles best, als ik er maar mee start.
Dus dat worden weer 120 ATRA capsules de komende vijftien dagen. Vorige keer werd ik er behoorlijk depri van, een erg vervelende -vaak voorkomende- bijwerking. Nu ben ik er op bedacht, maar of dat helpt?
Het is trouwens opmerkelijk dat steeds tegen het einde van mijn mercaptopurine/methotrexaat-periode (steeds na drie maanden) de gevolgen goed merkbaar zijn. Mijn nagels scheuren/breken sneller en ik heb nog maar een schaarse hoeveelheid wimpers. Maar als dat alles is, kan ik er niet mee zitten. ATRA herstelt dat gek genoeg allemaal, want als ik dat twee weken geslikt heb, krijg ik weer veel lange wimpers en keiharde nagels. Het gaat in feite nergens over natuurlijk, maar het valt me op. Voor de rest is het geen fijn medicijn, maar wel erg nodig. We zien wel hoe de komende twee weken zullen gaan.
Berlijn is heel leuk geweest. De eerste dag hebben we voornamelijk door Oost-Berlijn geslenterd. Heel indrukwekkend, maar alles daar ademt de geschiedenis uit. Niet echt om vrolijk van te worden, maar gelukkig scheen de zon en was de lucht helderblauw. Met regenachtig weer zou het een vrij depressieve bedoening zijn geweest, denk ik.
We hebben in die paar dagen een aantal highlights bezocht, zoals Checkpoint Charlie, de Brandenburger Tor, de Reichstag (waar we niet in konden) en een overgebleven gedeelte van de Berlijnse muur. Het was af en toe lastig om te ontdekken wat in Oost en wat in West thuishoorde, want de Berlijnse muur liep natuurlijk overal dwars doorheen. Bizar gewoon. Het is in ieder geval erg indrukwekkend en zeker de moeite waard om gezien te hebben.
Ik heb drie dagen de poten uit mijn lijf gelopen en ik werd met de dag vermoeider. Ik had niet gedacht dat het zoveel energie zou kosten. Maar het feit dat ik het kon, geeft voldoening. Het gaat de goede kant op.
Zondag aan het einde van de middag heb ik even anderhalf uur kunnen slapen en ik kwam er vervolgens wonderbaarlijk fit weer uit. Ik heb me bij de rest op het terras gevoegd, ben schandalig uit de band gesprongen met twéé wijntjes en toen was er van mijn fitheid weinig meer over. Aber es war sehr gemütlich…en daar gaat het om.
