Zaterdag 27 augustus 2011 – En weer terug

Zo zit je in de hitte in Italië, en zo zit je in de kou in Nederland. Waar ik een paar dagen geleden nog noodgedwongen verkoeling moest zoeken in het water, moet ik hier een jás aan buiten. Een complete omschakeling. En vervelend.

De afgelopen twee weken waren heerlijk. En daarbij kon ik mijn manuscript maar nauwelijks loslaten. Op de momenten dat ik niet op pad was of -puur uit noodzaak- in het zwembad lag, zat ik met mijn manuscript op schoot. Ik bedenk nog steeds nieuwe dingen en ik bedenk ook nog af en toe zinnetjes die ik er bij nader inzien toch liever uit zou hebben… ik mag echter niks backspacen, dus ik zit lekker oldschool met een marker en pen te krassen en te strepen. Maar over het algemeen heb ik meer toevoegingen dan dingen die ik wil verwijderen. Soms kom je tijdens gesprekken ineens weer op herinneringen of zaken die ik vergeten ben te beschrijven. Af en toe word ik gek van mezelf, want wanneer is het verhaal dan een keer écht af? Wanneer kan ik er eindelijk een streep onder trekken en er letterlijk een punt achter zetten?
Aanstaande maandag ga ik voor het eerst met de uitgever aan de slag. Ik ben benieuwd!

Dit is mijn laatste week vakantie van de drie maanden time-out die ik had genomen. Ik heb drie hele maanden voor mezelf gehad, en als ik me afvraag wat ik allemaal gedaan heb, dan weet ik het niet eens meer. Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat ik me één dag verveeld heb. Maar ik hoef ook niet altijd iets te doen te hebben, het was vooral ook ‘bijkomen’ van het afgelopen jaar. Dat kon ik wel even gebruiken en het was heel fijn. Maar nu is er toch een einde aan gekomen. De drie maanden zijn om en ik moet weer aan de bak. Donderdag 1 september start mijn minor Echografie van het vierde studiejaar. Ik heb er zin in, maar tegelijkertijd vind ik het ook spannend om me weer volledig te moeten inzetten. Het vraagt natuurlijk behoorlijk wat energie van me en naast de studie heb ik nu ook nog mijn boek, logopedie, redactiewerk voor LeukoNieuws, psychotherapie (o help, dinsdag al), ziekenhuisafspraken en dan nog zoiets als een sociaal leven. Ik heb tegenwoordig een drukker leven dan voorheen en dat mét chemotherapie. Ik vraag me wel eens af of ik nou wel zo slim bezig ben met alles waar ik me vol enthousiasme in stort, maar ik vind het allemaal leuk en daar krijg ik ook wel weer energie van. Dus blijkbaar kan het.

Aanstaande woensdag zie ik mijn hematoloog (en de punctienaald) weer voor het eerst sinds twee maanden. Ook die tijd is sneller gegaan dan ik van tevoren had verwacht.
Grappig eigenlijk dat mijn time-out is ingeluid met een punctie en ook weer eindigt met een punctie. Een stipje vóór en een stipje ná. Altijd leuk als er een verhaal achter een littekentje zit. Alleen weet ik achteraf nooit meer welk stipje van welke punctie was.
Half september begin ik weer met een nieuwe ATRA-kuur, iets waar ik nu nog niet aan wil denken.

Het wordt een drukke week denk ik. Gelukkig is het nu nog zaterdag…

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *