Vandaag had ik de hele dag les op mijn opleiding in Amsterdam. Rond 9:30 belde mijn hematoloog, dus toen ben ik even het lokaal uitgeglipt. Ik hoopte al dat hij vandaag zijn mail zou lezen en contact zou opnemen; dan hoefde ik niet de poli lastig te vallen.
Het is dus gewoon een blaasontsteking. Ik hoef me geen zorgen te maken over mijn nierfunctie of dat het daar iets mee te maken heeft. Dat het geen nierbekkenontsteking kon zijn wist ik, maar weet ik veel wat er verder nog allemaal mogelijk is?
De oplossing voor deze simpele blaasontsteking luidt als volgt: 2x daags co-trimoxazol, gedurende 5 dagen. Klaar. Ook fijn, want ik heb het al in huis. Nu dus alleen een extra dosis per dag.
De rest van de dag heb ik interessante colleges gevolgd. Er kwam een kinderchirurg lesgeven over aangeboren afwijkingen die chirurgisch behandeld moeten worden. Dat zijn altijd de leukste colleges, die van gastdocenten. Ik was erg blij dat de hoofdpijn goed onderdrukt was en ik het college kon volgen.
Om 14:30 begon de laatste les en omdat ik me nog steeds goed voelde, besloot ik ook dit college nog mee te pakken. Een uur later kon ik echter niet meer stoppen met gapen. Ook de hoofdpijn kwam weer opzetten. De docent laste op dat moment even een pauze in om koffie te halen, dus toen ben ik maar naar huis gegaan. Nog dertig minuten blijven zag ik ineens niet meer zitten.
Al met al een prima dag. En dat ondanks de ATRA (maar mét ibuprofen).
Ik miste je al opeens naast me. Ik ben blij je even gezien en gesproken hebben. Altijd te kort en allebei te veel verhalen om alles te weten. Weet dat ik aan je denk. Liefs judith