Gisteren zijn we met z’n tienen naar een theatershow van Derek Ogilvie geweest. Niet dat ik zoveel met geesten heb, maar het was een cadeau voor de verjaardag van mijn tante. Dus alleen al voor de gezelligheid wilde iedereen mee. En om eerlijk te zijn was de voorpret al heel leuk. We hadden kaartjes op rij 10, nummers 1 t/m 10 en we wilden geen van allen op stoel 1 zitten. Maar veel lol hadden we in ieder geval wel.
In de theaterzaal zaten nog een stuk of 700 mensen. Godzijdank, genoeg andere slachtoffers. Je wilt toch niet meemaken dat hij ineens aankomt met herkenbare feiten of andere enge dingen. Tenminste, ik niet. Ik vond het leuk om eens mee te maken, maar ‘readings’ mag hij bij andere mensen doen. Dat gebeurde gelukkig ook. Ik vond wel -en dat moet ik toch even zeggen- dat hij met hele specifieke dingen kwam die hij gewoon echt niet kon weten.
Het is allemaal allesbehalve ‘evidence based’, maar de informatie die hij gaf was wel bijzonder. Hij kon recente data, tijdstippen en gebeurtenissen noemen en het klopte bij alles en iedereen. Dat is toch apart.
Vandaag begon mijn stage bij een echocentrum in Amsterdam. Voor het eerst sinds anderhalf jaar zou ik weer een fulltime stagedag gaan doen. Ik vond dat wel spannend. Kan-ik-het-of-kan-ik-het-niet!?
Onuitstaanbaar dat je je daarmee bezig moet houden als je tweeëntwintig bent. Je zou denken dat het gaat wennen, maar nee, bij mij lijkt het niet te wennen. Ik blijf het raar vinden.
Om 6:00 uur opstaan was de eerste stap. Dat was wel even lang geleden, en iets wat ik totaal niet heb gemist. Om 7:10 uur de deur uit, want ik wilde niet te laat komen. En als je met de auto naar Amsterdam gaat kun je zomaar in de file terecht komen. Het is me vaak genoeg gebeurd. Vorig jaar (oké, er lag sneeuw) kwam ik een half uur te laat bij een examen.
Uiteindelijk gaf mijn navigatie aan dat ik er bijna was en toen ik op mijn horloge keek, was het 7.40 uur. Wát?! Tien over half ácht?? Dan ben ik driekwartier te vroeg!
Dus toen zat ik daar in mijn auto, geparkeerd en wel. Een beetje te wachten tot het licht werd. Gelukkig zijn er tegenwoordig telefoons met internet om de tijd te doden.
Ik heb aardig wat echo’s gezien vandaag. In de meeste gevallen waren er geen bijzonderheden, maar een paar keer wel. Zo kwam er een stel binnen voor de eerste echo. Helaas kregen ze in plaats van te horen hoe ver zij zwanger was, het bericht dat er geen kloppend hartje te zien was. Ze waren erg aangeslagen. Zo blij als ze binnenkwamen, zo verdrietig verlieten ze de echokamer. Het blijft toch altijd heel sneu om twee mensen in tranen naar huis te zien gaan.
Uiteindelijk kon ik om 15:00 uur naar huis, omdat er geen echo’s meer waren. Dus officieel is dat nog geen fulltime dag zeker? Hm. Telt het ook niet als je al om 6:00 uur opgestaan bent? Ik weet niet hoe het bij anderen is, maar mijn energieklokje gaat dan al tikken hoor. Maar morgen begin ik om 7:45 uur op de praktijk, dus dan kom ik zeker wel aan het aantal uren.
Wat leuk dat je bij Derek geweest bent. Ik vroeg me altijd al af of er “live” geen dingen gezegd werden die helemaal niet klopten hihi!