Ik kan zo langzamerhand bijna geen tijd meer vinden voor het schrijven van een blog… Dat wil verder niets zeggen hoor, ik stop er niet mee! Maar ik moet er wel even tijd voor máken, anders komt het er niet van. Mijn hoofd loopt over van alles wat er moet gebeuren. Er wordt aan twee kanten aan me getrokken: enerzijds door mijn studie en anderzijds door de boekpresentatie. Het is allebei even belangrijk voor me, dus ik heb er mijn handen vol aan. Ik kan me het moment niet heugen dat ik niets te doen heb gehad of nergens aan hoefde te denken. Overdag ben ik vooral druk met studiebezigheden en ’s avonds met mijn boek. Alles rondom het publiceren van mijn boek, de laatste puntjes die op de i gezet moeten worden en de voorbereidingen voor de boekpresentatie en -publicatie die getroffen moeten worden, houdt me bezig als ik eigenlijk wil slapen. En vervolgens is het ook weer het eerste waar ik aan denk als ik ’s ochtends wakker word.
Fijn nieuws is dat ik voor alles wat ik op studiegebied moest inleveren/presenteren/doen goede beoordelingen heb teruggekregen. Ik heb het allemaal gehaald en mijn minor Echoscopie goed afgesloten, ondanks dat ik ver over mijn eigen grenzen ben gegaan. Nou ja, het is dus niet voor niks geweest! Het werkt wel heel motiverend dat ik het kennelijk toch red ondanks de medicatie die ik krijg.
Er is echter geen moment om even achterover te leunen, want vandaag zijn we gestart met onderzoek. Samen met drie medestudenten werk ik aan een kwalitatief onderzoek dat wordt verricht in het VU medisch centrum. Wij doen een gedeelte van het onderzoek en de resultaten daarvan worden gebruikt. Het is onderdeel van het afstuderen, en dat terwijl ik voorlopig nog niet afstudeer… Maar dat maakt voor dit onderzoek niet uit, want de reden dat ik nog niet kan afstuderen is omdat ik nog veel stages moet doen die door mijn ziekte uitgesteld waren (en omdat ik ze nog niet helemaal fulltime doe). Ik zorg echter eerst dat ik alle projecten binnen de opleiding heb afgerond en dan kan ik mijn stages achter elkaar gaan lopen. Alhoewel ik tussendoor ook stages doe.
Na dit onderzoek hoef ik nog maar één project en dan alleen mijn stages nog, en assessments (dit zijn examens op basis van nagebootste verloskundige situaties).
Ik heb eind februari drie weken stage in het St. Lucas Andreas ziekenhuis op de verloskamers, half april een weekje op Neonatologie in het OLVG, vervolgens weer drie weken verloskamers in het Lucas Andreas en dan: eind mei/begin juni drie weken poli Verloskunde in het LUMC! Daar heb ik heel veel zin in!
Maar tussendoor staat eerst nog iets heel belangrijks gepland: de presentatie van mijn boek!
Aanstaande woensdag heb ik weer een afspraak op de poli Dermatologie en dan krijg ik de uitslag van het huidbiopt. Ben benieuwd of er wat uitgekomen is.
Trouwens, een dag nadat ik van de KNO-arts te horen had gekregen dat mijn stemkwaliteit niet meer zal verbeteren, had ik het al redelijk geaccepteerd. Mijn wereld vergaat niet door een hese stem… en ik red me op zich prima met de stem die ik nu heb. Dus ondanks dat ik graag mijn oude stem terug had willen krijgen, denk ik dat mijn emotionele reactie vorige week het resultaat is geweest van oververmoeidheid. Ik kan het nu gelukkig wel relativeren.
