Maandag 13 februari 2012 – Boekpresentatie in zicht

Ik heb alweer veel te lang niet geschreven. Inmiddels heb ik mijn verjaardag al lang en breed achter de rug. Ik heb een heerlijk rustige dag gehad en ik was blij toe, want de methotrexaat van de avond ervoor had er behoorlijk ingehakt. ’s Middags om 12:00 uur was ik alweer zó moe, dat ik het gevoel had dat het 17:00 uur was.
Aan het einde van de middag is er familie op bezoek gekomen en daarna ben ik met een paar vriendinnen uit eten geweest. Eigenlijk dachten we dat het restaurant zo goed als leeg zou zijn vanwege de sneeuw, maar het bleek bomvol te zitten. De bediening had het daarom erg druk en kon het niet zo goed bijhouden allemaal. We hebben daardoor veel geduld moeten hebben, maar het is wel heel gezellig geweest. Het dessert hebben we uiteindelijk maar overgeslagen, want het was inmiddels 22:15 uur en anders hadden we er waarschijnlijk om middernacht nog steeds gezeten. Maar het was wel een erg geslaagde avond.

Nog maar één maand te gaan en dan komt mijn boek uit! Ik hoor jullie denken: hè hè, nou dat werd tijd ook. Maar er komt nog aardig veel bij kijken, kan ik melden. Er moet zoveel geregeld worden en het boek moet honderdduizend keer, steeds weer opnieuw, doorgelezen worden.
En dan de boekpresentatie, een ontzettend leuk vooruitzicht! Deze zal plaatsvinden op 14 maart in het LUMC. Het ging niet helemaal zonder slag of stoot om dat geregeld te krijgen in verband met een miscommunicatie, maar uiteindelijk heb ik het aan verschillende artsen, waaronder ook mijn hematoloog, te danken dat het is gelukt.
Het betekent veel voor mij dat mijn boek daar gepresenteerd mag worden, omdat het ten eerste de plek is waar ik alles heb meegemaakt en ten tweede omdat het grootste gedeelte van het verhaal zich daar afspeelt.
De uitgeverij en ik zijn op dit moment heel druk met allerlei organisatorische dingetjes en de puntjes op de i zetten. Volgens mij heeft die i heel veel puntjes…

Waar ik de afgelopen tijd naast mijn studie bezig was met mijn boek, ben ik nu met mijn studie bezig naast het uitgeven van mijn boek. Tenminste, zo voelt het. De afgelopen weken heeft alles zo’n beetje gedraaid om mijn boek en dat doet het nu nog steeds. Dat zal zo blijven tot aan de boekpresentatie en wellicht nog enige tijd daarna. Ondertussen volg ik colleges op de opleiding, werk ik aan een lopend onderzoek en begin ik aanstaande woensdag (15 feb) met stage op de verloskamers in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis. Dus de komende drie weken help ik ook nog even nieuwe kindertjes op de wereld, tussen het uitgeven van mijn boek door.
Ik geloof niet dat ik ooit eerder in mijn leven zoveel dingen tegelijk heb gedaan.

Voor die stage wilde ik ook nog van alles voorbereiden en ik moest allerlei papieren invullen en opsturen. Die administratieve rompslomp ook altijd… vreselijk. Vandaag belde ik naar de afdeling Personeelszaken van het Lucas Andreas om te vragen of ik mijn badge al kon ophalen, want dan hoef ik dat niet woensdagochtend pas te doen als ik eigenlijk al aan het werk moet zijn op de afdeling. Wat blijkt… ik moet een pasfoto laten maken voor op die badge. Oftewel, of ik vandaag ‘eventjes’ naar het Lucas wilde komen voor die foto en dan kan ik morgen de badge ophalen.
Persoonlijk vind ik die foto grote onzin, aangezien ik een paar weken stage kom lopen en niet vast in dienst treed. Maar oké, regels zijn regels. Dus ik heb vandaag die foto laten maken.
Ik heb wel veel zin in de stage. Mijn diensten (allemaal dagdiensten gelukkig, van 8:00 tot 17:30) zijn verspreid over drie weken, in tegenstelling tot mijn medestudenten die deze diensten in twee weken doen. Dat betekent voor mij dat er meer vrije dagen tussen de diensten zitten en dat is fijn natuurlijk. Want hoe je het ook wendt of keert, ik slik nog steeds chemo. Ik ga ook nog -indien mogelijk- bijna dagelijks ’s middags rusten (zo’n anderhalf uur) omdat ik anders echt gesloopt ben. Dat kan natuurlijk niet als ik in het ziekenhuis aan het werk ben, en die dagen zijn dan ook best lang. Fulltime stages zie ik daarom nog niet zo zitten.

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

6 reacties op Maandag 13 februari 2012 – Boekpresentatie in zicht

  1. Maria Swinkels-Coebergh schreef:

    Lisa ik bewonder je enorm om je enorme drive en doorzettingsvermogen. En wat een mooie cover heeft je boek! Ik ga het zeker bestellen!
    Ik wens je een hele fijne mooie tijd op de kraamafdeling in het Lucas Andreas. 3 weken doen waar je al die tijd voor bent gegaan, spannend en prachtig werk.
    Succes en sterkte de komende weken, die wel heel druk voor je zijn.

  2. Lianne schreef:

    Lisa,
    Het aftellen is nu echt begonnen, je boekpresentatie! Wat ziet je boek er mooi uit, ik ga het zeker lezen. Petje af voor je hoor hoe je dit allemaal doet!
    Groetjes Lianne

  3. Fa schreef:

    Ik ben zo trots op je! En wat ziet boek er strak uit. Je titel is helemaal super!

  4. Marianne Crul schreef:

    Gaaf! Je boek ziet er erg mooi uit, prachtige voorkant. En als ik het goed heb is de presentatie precies 2 jaar later…………

  5. Carel Weijers schreef:

    Hoi Lisa,

    Een paar dingen in een bericht:

    1 nog gefeliciteerd met je verjaardag (onze vakantie verliep zonder internet, dus daarom wat later);

    2 inderdaad wat een mooie omslag en een fraaie passende titel;

    3 en dan de presentatie: op mijn verjaardag! (doe je ook nog Pauw en Witteman?);

    4 succes met je stage in het Lucas.

  6. Aad en Pauline schreef:

    Hoi Lisa,

    Inderdaad, wat een mooie omslag, prachtige foto en mooie titel. Goed idee trouwens, Pauw en Witteman!
    Complimenten met je doorzettingsvermogen op alle fronten.
    Hele fijne en mooie tijd gewenst op de verloskamers, geniet ervan.

    Liefs,
    Aad en Pauline

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *