Zaterdag 3 januari 2015 – Gelukkig nieuwjaar!

De beste wensen allemaal!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb laten lezen. Veel te lang geleden. Ik weet zelf ook niet waar de tijd gebleven is. Mensen gingen me de laatste tijd steeds vaker vragen wat er met mijn site aan de hand was, en waarom ik niets meer schreef?
Ik weet dat er nog steeds dagelijks mensen op mijn blog kijken, wat ik erg waardeer en ook heel leuk vind. Ik zou ook graag veel vaker schrijven, maar ik weet gewoon niet waar ik de tijd vandaan moet halen. En nog belangrijker eigenlijk: de inspiratie. Ik merk aan mezelf dat de drempel om op internet te schrijven steeds hoger wordt. Vier jaar geleden maakte het niet zoveel uit, maar tegenwoordig denk ik veel meer na over wat ik schrijf. Ik ben heel voorzichtig geworden, en dat maakt dat ik niet meer zo gemakkelijk schrijf wat ik zou willen schrijven. Voor mijn gevoel kan het niet meer. Ik durf niet alles meer te delen.
Maar goed, ik kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om dit blog te stoppen. Dus zo lang het gaat, wil ik ermee doorgaan.

Inmiddels ben ik alweer bijna 1 jaar verloskundige. Eind januari om precies te zijn. De tijd gaat zo snel. Ik heb in Hoofddorp gewerkt, in Heerhugowaard, en nu werk ik in Heemstede. Vorige week had ik een 48-uursdienst, waarin ik 4 bevallingen heb begeleid. De eerste was een kerstkindje, hij werd op Tweede Kerstdag ’s avonds geboren. In de tweede 24 uur van deze dienst begon ik om 03:00 uur met een bevalling in het ziekenhuis, om 07:00 was ik weer thuis. Toen kon ik even douchen en ontbijten. Vervolgens was ik om 09:00 uur weer terug in hetzelfde ziekenhuis met iemand anders die ging bevallen, en toen ik om 13:00 uur weer in mijn auto zat, belde de volgende. Uiteindelijk was ik om 17:30 klaar met de vierde bevalling. Mijn collega’s hebben mijn kraamvisites overdag moeten rijden, omdat ik non-stop bevallingen aan het doen was. Natuurlijk was ik na 48 uur dienst wel moe ’s avonds, maar de voldoening die ik er aan overhield compenseerde een hoop. Het is ontzettend leuk als alles goed gegaan is en ouders met kind tevreden naar huis gaan. Daar doe ik het voor.

Hebben jullie nog iets meegekregen van Serious Request? Het Glazen Huis stond dit jaar in Haarlem, dus ik heb het eens van dichtbij meegemaakt allemaal. In tegenstelling tot andere jaren stond de zender van Serious Request bij ons thuis de hele dag aan. Ik hou van Haarlem. Ik ben er geboren en deels getogen, en ik zie mezelf hier ook nooit weggaan. Als ik vrij ben en niets te doen heb, ga ik altijd naar de stad. Niet omdat ik dingen nodig heb, maar gewoon om er even te zijn. Lekker door de Grote Houtstraat slenteren, ergens een kop koffie drinken. Het is er gewoon altijd gezellig. Het grappige is dat ik dat eigenlijk alleen in Haarlem heb.
Op de tweede avond van Serious Request, ik geloof dat dat vrijdag was, besloten Juliëtte, Jeoffrey, Paul en ik met z’n vieren ernaartoe te gaan. Wij dachten daar allemaal bekenden tegen te komen omdat half Haarlem op de Grote Markt zou staan, maar dat bleek niet helemaal zo te zijn. Niet half Haarlem, maar half Nederland was er. De stad was compleet overgenomen.
Voor mijn grote kleine broertje Paul, die inmiddels 14 jaar is (en een half hoofd groter dan ik), was het de eerste keer dat hij er ’s avonds op uit ging. Voor hem was het dan ook een hele belevenis, al die (dronken) mensen, al die platgetrapte (bier)bekertjes op de grond… Het hoogtepunt van de avond was voor hem dat we om middernacht een patatje gingen halen.

Met Oud en Nieuw had ik dienst. In tegenstelling tot wat ik verwacht had, was het heel druk met telefoontjes. Ik heb zelfs tussen 23:30 en 00:00 nog twee pasgeboren kinderen moeten insturen in verband met verdenking infectie. Om 23:50 had ik de kinderarts nog aan de telefoon, die me vertelde dat de ouders met hun kind naar de spoedeisende hulp moesten komen. Uiteindelijk liep ik om 23:57 de huiskamer in, nog net op tijd voor het aftellen. Hoewel ik had verwacht misschien wel met een bevalling bezig te zijn tijdens de jaarwisseling, was ik dus gewoon thuis. Dat was wel heel leuk, omdat we een huis vol familie hadden. Heel gezellig, en mooi vuurwerk. Op naar een mooi, nieuw, gezond jaar!