Zaterdag 18 april 2015 – College Intensive Care

Toen ik drie weken geleden wakker werd en –zoals altijd- eerst mijn telefoon checkte die standaard naast mijn hoofdkussen ligt, zag ik een binnengekomen mailtje van een van mijn IC-artsen.
Hij schreef dat hij een college voor derdejaars geneeskundestudenten aan het voorbereiden was, en vroeg of ik het misschien zag zitten om mijn verhaal te komen vertellen. Daar hoefde ik geen seconde over na te denken. Natuurlijk zag ik dat zitten! Normaal gesproken praat ik –behalve met mijn ouders af en toe- niet zoveel over de IC, want in het dagelijks leven komt zoiets niet echt ter sprake. Bovendien ben ik tot op de dag van vandaag helaas nog niemand tegengekomen die ook zoiets heeft meegemaakt en begrijpt hoe het is om op de IC te liggen. Dus ik kan het ook met niemand delen, jammer genoeg. Maar des te leuker is het om mijn verhaal te mogen vertellen aan toekomstige dokters, en natuurlijk mijn IC-arts weer te zien en te spreken.

Twee weken geleden, op 1 april, had ik toevallig weer controle op de poli Hematologie, en voor het eerst in vijf jaar is er alleen een vingerprikje uitgevoerd. Daaruit bleken mijn bloedwaarden helemaal goed, gelukkig. Voor het eerst sinds tijden vond ik het een beetje spannend, omdat ik in de week ervoor wat kleine bloedinkjes had in mijn oog en ’s avonds pijn kreeg in mijn linkerarm. Toen ik mijn moeder vertelde over de bloedinkjes in mijn oog, raakte ze al redelijk in paniek. Dus over de pijn in mijn arm durfde ik vervolgens niks meer te zeggen. Dan had ze me aan mijn haren naar het lab gesleurd, ondanks dat het vrijdagavond was. Gelukkig was de pijn in mijn arm de volgende dag over, en bleek er niets aan de hand. Verder ben ik niet eigenwijs, trouwens. Maar goed, het was een opluchting om te horen dat mijn bloedwaarden goed waren.

Na het bezoek aan mijn hematoloog ben ik langsgegaan bij de IC-arts die me gemaild had, om een en ander door te nemen voor het college. Ik zou hem bellen als ik klaar was op de poli en dan zouden we afspreken op zijn kamer. Zo gezegd, zo gedaan. Erg leuk om hem na een aantal jaar weer te zien. Drie jaar geleden was hij ook op mijn boekpresentatie, maar ik heb hem toen niet echt gesproken. Ik merk dat ik het wel heel prettig vind om met hem te praten over mijn tijd op de IC destijds. Eigenlijk had ik dat veel eerder moeten doen, bedacht ik later. Maar ja. Ik ben allang blij dat het er na vijf jaar alsnog van gekomen is.

Gisteren was het college in het LUMC. Toch wel een beetje spannend als het dan zover is. Ik sta normaal nooit voor een collegezaal… Maar ik vond het hartstikke leuk om te doen. Samen met de IC-arts trouwens, ik zat er gelukkig niet alleen. Hij interviewde mij en vulde mijn antwoorden aan, want sommige dingen waren nog best lastig om te vertellen. Het moeilijke is dat ik best veel herinneringen heb aan de IC, maar dat ik zelf niet meer weet wat wanneer gebeurd is. Alleen de laatste week herinner ik me goed. Maar of bepaalde gebeurtenissen bijvoorbeeld in de eerste week of in de derde week hebben plaatsgevonden, dat weet ik nooit. Dat heb ik zelf niet meegekregen. Dat soort dingen moet ik altijd even opzoeken…
Vanochtend begon ik me dus ineens af te vragen of ik niet een heel verwarrend verhaal heb verteld. Kan ook liggen aan het feit dat het, doordat ik voorin de collegezaal zat, een beetje een warboel was in mijn hoofd. Dan is het ineens een stuk lastiger om alles gestructureerd te vertellen. Maar ik denk dat de studenten dat wel begrijpen. En anders is er altijd nog mijn boek, daar staat álles in… met een happy end.

Ik heb echt een leuke middag gehad gisteren. Ik had het niet willen missen.

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

3 reacties op Zaterdag 18 april 2015 – College Intensive Care

  1. Rita Overgaauw schreef:

    Lieve Lisa,
    Ik had het ook niet willen missen, deze mail dan van jou.
    Heerlijk om weer zo’n vrolijk positief verhaal te lezen.
    Wij weten allemaal wel hoe goed je bent, maar nu weer zwart op wit.
    Bedankt en veel liefs,
    Oma

  2. Elvina can der Steen schreef:

    Hoi Lisa,
    Vandaag een gastles gehad van jou op het Koning Willem 1 college.
    Meid wat heb ik een respect voor jou, heel erg indrukwekkend en hoop dat jullie een super toekomst tegemoet gaan.
    Dat jullie heel gelukkig worden,en blijf je verhaal vertellen.

    Groetjes Elvina

  3. Nicolien wetzer schreef:

    Hoi lisa ik heb begin dit jaar 2 januari 2017 a.p.l.leukemie gekreegen ga je boek zeker koopen
    Je hoort acute leukemie maar niet vaak a.p.l leukemie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *