Vrijdag 3 juni 2011 – Woensdag poli

Aankomende woensdag heb ik om 8:45 uur weer een afspraak op de poli. En ik kan -serieus- nauwelijks wachten. Gek, want ik kan wel leukere dingen bedenken dan een gaatje in mijn heup. Maar het zit ‘m niet in de punctie. Ik heb mijn hematoloog wat vraagjes te stellen die ik de afgelopen drie weken heb verzameld. Om maar iets te noemen: ik heb een leuk stedentripje gepland staan naar Berlijn van donderdag t/m maandag. Maar sinds in Duitsland de één na de ander geveld wordt door de EHEC bacterie en de oorzaak (nog) niet bekend is, word ik wat zenuwachtig. Nou zag ik van de week op het nieuws dat ook in het LUMC inmiddels patiënten met deze bacterie opgenomen zijn. Misschien wel op de
IC??
Ik ben er niet heel bang voor, maar ik hoop dat mijn hematoloog me kan vertellen of het ‘veilig’ is om te gaan. Of schat ik hem dan te hoog in, aangezien men in Duitsland ook enigszins met de handen in het haar zit? Het zou ideaal zijn als hij mij ervan kon verzekeren dat ik bacterieloos weer terug zou komen. En nu ik dit zo schrijf, denk ik dat ik het antwoord op mijn vraag al weet. Hij gaat mij nooit een ‘ja’ of ‘nee’ geven hè? Het zal wel een tja, misschien wel, maar misschien ook niet-achtig antwoord worden. Hmm. Maar ik ga het toch vragen.

Ik krijg dus weer een punctie woensdag en hoewel ik daar totaal niet tegenop zie, krijg ik wel de kriebels als ik denk aan de uitslag. En dat terwijl ik die pas vier weken daarna zal krijgen. Het blijft toch steeds weer spannend, ondanks dat ik me goed voel en weet dat de kans op een recidief klein is. Maar een stemmetje in mijn hoofd zegt ook dat al die beenmergpuncties en de chemotherapie niet voor niets zijn bedacht… kennelijk is het toch nodig om zo vaak een punctie te doen. Dus al met al kan ik het niet zo goed uit mijn hoofd krijgen.

Ik ben inmiddels twee keer naar logopedie geweest, in verband met mijn beschadigde stembanden als gevolg van de intubaties en tracheacanule (ik heb twee maanden niet tot nauwelijks kunnen praten).
Eerst heeft de stagiaire een heel onderzoek op mijn stembanden losgelaten. Ik heb me laten vertellen dat het tegenwoordig stemplooien zijn, maar ik kan er nog niet zo goed aan wennen. Dat onderzoek was geheel op logopedistische wijze, dus dan moet je denken aan voorlezen, stemklanken maken en roepen naar iemand die er niet is. Dat soort spannende dingen. Op een gegeven moment moest ik een stukje voorlezen terwijl zij met papier heel veel lawaai maakte naast mijn oren, zodat ik mezelf niet meer kon horen praten. En toen dacht ik: sjonge, wat fascinerend dit. Je moet het maar leuk vinden, loo-goo-pee-die.
Maar ik ben wel blij dat er logopedisten zijn op deze wereld, want anders had ik nu al botox in mijn stemplooien gekregen om ze op te spuiten (het is echt botox, ik heb het nagevraagd). In dat geval lees ik liever een tekstje voor. Maar toen ik zo hard mogelijk moest roepen naar ‘zogenaamd iemand achterin de tuin’, vroeg ik me wel een beetje af wat ik aan het doen was.

De stagiaire zei overigens dat ze niet zeker wist of mijn stem met logopedie weer helemaal goed zal worden, omdat ik nog anderhalf jaar chemotherapie krijg. En door de chemo (met in het speciaal ATRA) worden mijn slijmvliezen aangetast, wat invloed kan hebben op mijn stembanden. Of stemplooien, whatever. Dus ik hou nog een slag om de arm: wellicht uiteindelijk toch nog kans op een operatieve botoxbehandeling. Als de arts dan ook gelijk mijn bovenlip doet…

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

1 reactie op Vrijdag 3 juni 2011 – Woensdag poli

  1. Lianne schreef:

    Hey Lisa,

    Hoewel je schrijft dat je niet tegen de punctie op ziet, wil ik je toch nog ff sterkte wensen voor morgen. Het is toch niet niks zo’n punctie! We zullen de komende weken met je mee duimen voor een goede uitslag!

    En ga je a.s. donderdag al naar Berlijn? Dan heel veel plezier gewenst!

    Groeten Lianne en Hans

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *