Woensdag 20 juli 2011 – Haargeluk

Wauw…mijn haar…het wordt echt al best lang. Een ander zou het misschien kort vinden, maar voor mij is het al lang. Het raakt nog niet mijn schouders, maar het scheelt niet veel. De laatste dagen ben ik er zo gelukkig mee. Gisteren heb ik de hele dag met een klein staartje rondgelopen, gewoon omdat het kon. Een klein staartje, maar ik was er zo blij mee en ik heb er dan ook de hele dag aan zitten frunniken.
Sommige plukken haar zijn nog te kort, waardoor ze niet in het elastiekje kunnen, maar over het algemeen is er een leuk staartje van te maken. Ik geniet er echt van dat ik mijn haar weer voel als ik mijn hoofd beweeg en dat ik mijn hand er doorheen kan halen. Ik weet zeker dat je nooit zo blij kunt zijn met je haar als je het niet eerst kwijt geweest bent.
Toen ik kaal was keek ik veel naar kapsels van anderen en bedacht dan wat ik in haar plaats zou hebben gedaan, als ik dat haar had. Ik kon het soms niet zo goed uitstaan dat mensen zich niet leken te realiseren hoe mooi hun haar is en hoe ontzettend niet-vanzelfsprekend dat is. Maar eerlijk is eerlijk, ik realiseerde het me ook niet voordat ik ziek werd.
Grootse plannen had ik in mijn kale tijdperk. Ik zwoer dat ik het nooit meer ‘normaal’ zou vinden om lang haar te hebben, dat ik nooit meer zou zeuren over een bad hair-day, dat ik het altijd zou gaan föhnen, en goed zou verzorgen en dat ik…nou ja, ik bedacht van alles. Ik zou alles anders gaan doen!

En nu ik eindelijk weer veel haar heb en elke dag kijk of het alweer ietsjes langer is (?), kijk ik ook weer om me heen. Ideeën opdoen voor als het straks weer lang is…als ik het kan opsteken met een klem of er misschien zelfs wel krullen in kan zetten!
Eigenlijk vind ik dat haar over het algemeen weer snel aangroeit (al lijkt het me verschrikkelijk om weer opnieuw te moeten beginnen, van kaals af aan). Als je hoort dat je kaal wordt en dat je pas over een jaar je haar terug zult hebben, dan lijkt dat uiteraard een eeuwigheid. En toch went dat uiteindelijk. Ik heb het namelijk een tijd lang niet zo heel erg gevonden om kaal te zijn, maar dat had ongetwijfeld te maken met het feit dat ik de IC overleefd heb. Dan ga je alles vanuit een ander perspectief bekijken. Dan is het nog maar ‘gewoon haar’ wat je even niet hebt en wat ‘heus wel weer aangroeit’. Maar hoe normaler je leven wordt en hoe meer je weer op je oude zelf gaat lijken, hoe liever je ook weer je haar terug wilt. Dingen die je een tijdje niet meer belangrijk hebt gevonden, worden dan ineens toch wel weer enigszins belangrijk….gek genoeg. En dat is misschien maar goed ook, anders wordt het leven wel heel saai. Lang haar hebben is niet belangrijk, maar wel leuk. En soms, soms is het gewoon leuk om onbelangrijke dingen leuk te vinden.

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

1 reactie op Woensdag 20 juli 2011 – Haargeluk

  1. mariette schreef:

    dat korte haar staat je ook super leuk!!!!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *