Hoewel ik inmiddels weer op Nederlandse grond ben, kan ik het niet laten om toch nog even een ‘Toscane deel 2′ te posten.
Na bezoekjes aan Arezzo en Lucca, ook nog even een dagje naar Siena geweest. Een jaar of tien geleden ben ik daar al eens geweest, maar ik herinner me er niet veel van. Wat ik me wél herinner, is de weg ernaartoe. Tenminste, niet echt natuurlijk… (zet mij in de Haarlemmerhout en ik verdwaal nog). Maar ik herinner me de haarspeldbochten nog erg goed. Destijds zat ik met mijn nichtje (weet je nog, Anne?) achterin de auto. Zij hartstikke wagenziek en spugend in een plastic zak, terwijl ik met mijn hoofd uit het raam hing omdat ik er niet zo goed tegen kon…
Wat een feestelijke rit was dat.
Ik wilde graag nog een keertje naar Siena en dan natuurlijk het liefst met mooi weer. De stad zelf is namelijk oud en als het regent ziet het er allemaal wat minder fleurig uit.
Toen het ’s ochtends prachtig weer was, zijn we dus in de auto gestapt en naar Siena gereden. Daar aangekomen was het hartstikke bewolkt, maar inmiddels kon me dat weinig meer schelen. Wel was ik blij met mijn jasje dat ik op het laatste moment in de auto had gegooid.
Het bekende plein is vrijwel het enige wat ik me nog herinnerde van de stad. Alleen in mijn gedachten was het plein destijds zo’n beetje leeg. Nu hadden ze kennelijk bussen vol Japanners, Chinezen, Hollanders, Italianen en weet ik wat allemaal, losgelaten. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat het plein vorige keer leeg was. Als je het mij vraagt, is dit plein helemaal nóóit leeg. Toch knap dat ik al die toeristen heb kunnen wegdenken.
Plotseling begon het vreselijk hard te regenen en konden we gelukkig nog snel terecht bij een restaurantje aan het plein. Er was nog net een tafeltje vrij onder de luifel, tegen het restaurant aan. De met parasols overkapte terrassen zaten overvol, maar niks was bestand tegen deze enorme wolkbreuk. Iedereen regende drijfnat, glazen werden vanzelf gevuld. Wij hadden gewoon mazzel met ons tafeltje en zaten gelukkig wel droog. Het was echt niet normaal zo hard als het regende. Toen was het plein gauw leeg, trouwens.
Uiteindelijk, ondanks de regen, toch een fantastische dag gehad in Siena.
Op de een-na-laatste dag nog een bezoek gebracht aan Fattoria La Vialla, waar wijnen, kazen, olijfoliën en nog veel meer (biologische) producten worden gemaakt. Wat heb ik daar mijn ogen uitgekeken. We kregen met een hele groep een rondleiding, mochten overal kijken, verschillende wijnen proeven. Maar de heerlijke lunch in het zonnetje onder de olijfbomen was toch wel de kers op de taart. Nu pas heb ik Toscane écht gezien. En geproefd.
