Donderdag 2 augustus 2018 ~ Thuis!

Zo fijn, sinds maandagmiddag ben ik thuis! Wat heerlijk zeg. En tegelijkertijd ook erg confronterend allemaal. Ik merk hoe verzwakt ik ben en dat hakt er erg in. Het voelt alsof ik weer helemaal terug bij af ben, net als 8 jaar geleden. Toch is dat niet helemaal het geval, want destijds was het nog erger. Toen kon ik werkelijk helemaal niks, niet lopen, geen knopje van de afstandsbediening indrukken, niks. Dus wat dat betreft ben ik er nu wel een stukje beter aan toe, maar dan nog. Ik ben erg zwak, loop moeizaam en alles kost enorm veel energie. Dat vind ik erg heftig en moeilijk te accepteren. Het ging zo lang goed, 8 jaar lang schoon geweest en dan nu hier weer middenin. Maar het is niet anders. En ik moet natuurlijk niet vergeten wat ik de afgelopen weken achter de rug heb, maar dat is het nou net. Ik ben best veel vergeten. De slechte momenten herinner ik me niet goed. Artsen kwamen naar me toe en gaven aan dat ik ‘aardig diep’ ben gegaan en het heel zwaar heb gehad. Inmiddels ben ik redelijk goed bijgepraat over hoe het beloop is geweest de afgelopen weken. Zo wist ik bijvoorbeeld niet meer waarom de artsen besloten hadden om er toch nog een zware chemokuur achteraan te doen, ondanks de ATRA en Arseentrioxide. En de klachten die ik van de chemo kreeg (een mond vol aften en wondjes). Inmiddels heb ik daar nog steeds ‘lol’ van… mijn mond doet nog steeds erg zeer en eten gaat nog moeizaam. Gelukkig gaat het wel elke dag beter en kan ik steeds wat meer eten. ’s Nachts word ik nog wel wakker van de enorme pijn in mijn mond en dat is wel erg naar. 

Het is wel heel erg fijn om weer lekker thuis te zijn. Vlak voordat ik opgenomen werd, is onze nieuwe tuin aangelegd. Daar heb ik gisteren voor het eerst in gezeten, lekker onder de parasol. Dat is toch wel even genieten, ondanks dat het allemaal erg vermoeiend is. Maar het kan weer, en daar gaat het om. Ik merk wel dat ik erg veel afgevallen ben en daardoor een vetlaag mis, want ik heb het steeds heel koud. Ik draag continu een vest, terwijl iedereen het zo heet heeft en Bjorn thuis steeds de airco aan heeft staan (wat ik steeds te koud vind). Maar ja, ik moet weer aansterken en een vetlaagje kweken, dan komt het vanzelf weer goed. Het heeft tijd nodig, en ik heb geduld nodig…

Vandaag weer een hele stapel kaarten thuis ontvangen! Die worden gewoon doorgestuurd naar huis. Dat was weer een leuke verrassing. Super lieve kaarten weer, dank jullie wel. Dat doet erg goed. 

Gisterochtend op de poli geweest voor bloedcontrole en een beenmergpunctie. Bloedwaarden waren goed. De punctie viel wel erg tegen (qua pijn), maar is gelukkig weer  achter de rug. Volgende week krijg ik ook nog een pet-scan voor de tumoren op mijn eierstokken en om te kijken of er ergens anders nog rare dingen te zien zijn. De uitslag hiervan en van de beenmergpunctie krijgen we daarna telefonisch en op 17 augustus heb ik dan weer een afspraak bij de hematoloog.

Vanmorgen heb ik al een intakegesprek gehad bij de oncologisch fysiotherapeut. Ik wilde zo snel mogelijk een afspraak regelen, ongeduldig als ik ben. Ik wil gewoon zo snel mogelijk weer de oude zijn en aan de slag gaan met revalidatie. Volgende week begin ik met een aantal testen, maar dat wilde hij me nu nog niet aandoen want die testen schijnen best pittig te zijn. Dus dat belooft nog wat. Maar goed, vooralsnog ben ik thuis lekker de trap op en af en aan het lopen dus dat is ook al een goede oefening. Dat gaat ook al elke dag wat beter. Vanaf volgende week echt aan de gang met revalideren en dan gaat het vanzelf echt de goede kant op. Ik kan niet wachten… wil zo graag weer normaal leven en alles normaal kunnen doen. 

Op dit moment dat ik dit blog schrijf zitten we even lekker bij mijn ouders thuis en gaan we barbecueën. Het zal voor mij nog een beetje lastig worden met eten, maar ik ga kijken wat lukt. Het is in ieder geval heerlijk dat we in de tuin kunnen zitten en dit gewoon weer kunnen doen. Alleen dat al is iets om van te genieten. 
Nu ga ik weer heel even rusten voordat we gaan eten, want dit blog schrijven kost ook weer energie en daar krijg ik wazige ogen van. Allemaal van die kleine stomme dingen waar je rekening mee moet houden… maar goed, dat is even niet anders en moet ik even accepteren. Ik ben in ieder geval weer lekker thuis! En dat is nu even belangrijk.

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

9 reacties op Donderdag 2 augustus 2018 ~ Thuis!

  1. Familie Geurden schreef:

    Dat is goed nieuws Lisa!! Revalideren met zo’n wilskracht gaat je enorm helpen om bovenop te komen. Echt een doorzetter ben je! Knap maar wij hebben heel veel respect hiervoor. Het is een heftig periode.
    Geniet van de bbq vanavond, er zal vast wel een frisse salade zijn om van te smullen want spare-ribs is nu niet zo verstandig ;-)
    Geniet verder van de kleine dinge, het is je zo gegund.
    Groetjes en liefs van ons xxx

  2. Hans en Lies van Zundert schreef:

    Hi Lisa, kort maar krachtig **Geniet van thuis** en van de barbecue dus eet smakelijk.

    Knuf Hans en Lies.

  3. Marja en Ron Jonkman schreef:

    No place Like home. Geniet van de bbq met elkaar. Biefstuk in de blender …beetje mayo derbij?.
    Liefs uit de Veen.

  4. Anne schreef:

    Wat een goed nieuws dat je weer thuis bent :D geniet ervan en veel succes met het revalideren en aansterken! Groetjes

  5. Atie schreef:

    Wat fijn voor je Lisa! Lekker weer in je eigen omgeving verder opknappen. Wat een kracht heb je en wat een doorzettingsvermogen. Doe rustig aan hoor met dat trappen lopen. Eerst maar eens wat eten en aansterken. Gelukkig is het wel weer voor een ijsje!
    Xx

  6. Yvonne Bloemzaad schreef:

    Heerlijk Lisa weer thuis. Hoop dat het iedere dag wat beter gaat maar kijk uit dat je niet te veel van je zelf vergt.

  7. monique overwijk schreef:

    Dat is echt fantastisch nieuws!! Kun je eindelijk van de zomer gaan genieten. Rustig aan en je lekker laten vertroetelen.

  8. Astrid H schreef:

    Wat fijn dat je weer thuis kan zijn. Een pittige periode die je hebt doorgemaakt. Nu stapje voor stapje weer vooruit.

    Sterkte met het verdere herstel

  9. Martine de Ridder schreef:

    Wat fijn om te lezen dat je weer thuis bent Lisa! Knap hoe je geniet van de kleine dingen, hopelijk geneest je mond snel zodat je weer kan genieten van lekker eten. Veel sterkte met revalideren, je bent echt een kanjer!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *