Eén jaar geleden

Eén jaar geleden beleefde ik de zwaarste dag en nacht van mijn leven. Lisa was ‘s middags in slaap gebracht en vocht voor haar leven. Haar lieve familie en ik waren bij haar toen ze in slaap werd gebracht. José bleef in het ziekenhuis slapen en de rest ging ‘s avonds naar huis, want Lisa zou nog wel wat dagen op de IC liggen. Ik wilde bij haar blijven. Dat is niet gebruikelijk op de IC, maar het ziekenhuis regelde dat. Ze hadden een bed geplaatst bij Lisa op de kamer, maar ik wilde niet slapen. Ik bleef naast haar zitten met haar hand in de mijne.
De avond en nacht kropen voorbij. Ik zag dat het elk uur slechter ging en dat ze hard achteruitging. De artsen deden alles om haar in leven te houden. Ze probeerden hoop te geven, maar ik zag en besefte dat ik langzaam mijn lieve vrouw aan het kwijtraken was. Het was de zwaarste nacht van mijn leven.

Haar woorden in haar laatste blog schoten die nacht vaak door mijn hoofd:
“We willen samen oud worden. We houden ons eraan vast dat het allemaal goed kan komen, daar gaan we voor. De kans dat we een kindje van ons samen zullen krijgen, is nihil. Een groot verdriet. We hebben niet eens de kans gehad om een vruchtbaarheidstraject in te gaan. Maar de angst om elkaar kwijt te raken is nog veel erger.
Ik heb Bjorn beloofd dat ik nergens naartoe ga, dat we samen oud worden en het gelukkige leven mogen leiden zoals we dat hadden bedacht. Het mag toch ook wel een keertje meezitten? Toch?”

Het zat niet mee. Mijn grootste nachtmerrie werd werkelijkheid.

We zijn nu al een jaar verder. En er gaat geen moment voorbij dat ik niet aan Lisa denk. Wat heeft ze toch veel pech gehad. Wat mis ik haar. Wat is het leven hard. En wat heeft ze me gelukkig gemaakt. Zoveel mooie herinneringen. Ook al zijn we maar drie jaar samen geweest, we hebben drie heel mooie jaren gehad en ze heeft me in die tijd zo ontzettend gelukkig gemaakt.

In dit afgelopen jaar hebben zoveel vrienden, familie, kennissen, collega’s en vreemden me veel steun gegeven. Ik wil jullie daar nogmaals voor bedanken. Ook al lijkt het gebaar voor jullie soms maar heel klein, het heeft een grote impact op mij gehad.

Omdat Lisa het belangrijk vond om van het leven te genieten met lekker eten en een glaasje wijn, gaan wij morgenavond met elkaar uit eten bij haar favoriete restaurant Novecento in Haarlem. Eerst zullen we morgenmiddag bij elkaar komen en om 17.00u met champagne toosten op Lisa en het geluk dat ze in ons leven heeft gebracht.
Waar jullie ook zijn, als jullie de mogelijkheid hebben om dit ook te doen, toost dan morgenmiddag/avond met ons mee op Lisa en op wat ze jullie heeft gebracht. 

Hopelijk kan onze bescheiden en lieve Lisa ons horen en merkt ze hoe erg ze wordt gemist door iedereen.

Lieverd, ik mis je.

Dit bericht is geplaatst in Zonder categorie. Bookmark de permalink.

6 reacties op Eén jaar geleden

  1. Theo Mickers schreef:

    Lieve Bjorn, wij proosten morgen met je mee, op al die mooie en lieve dingen die Lisa ons heeft gegeven. We zijn super blij, dat we in de korte tijd dat Lisa in ons leven mocht zijn, we zoveel warmte van haar mochten krijgen. We zijn ook erg blij dat Lisa onze familienaam met zoveel trots wilde dragen. We krijgen Lisa niet meer terug maar we koesteren alle momenten die we samen hebben doorgebracht. Veel liefs van mama en papa.

    • Madelein schreef:

      Heb je net een appje gestuurd … we denken aan je en Lisa is vaak in onze gedachten vooral op momenten dat ik heerlijk van een kop thee aan het genieten ben , je weet wel weet wel die grote koppen waar Lisa ook zo heerlijk van kon genieten ? Spreken elkaar gauw! Liefs van ons 3

  2. Atie schreef:

    Lieve Bjorn, ik denk nog vaak aan Lisa. Laatst las ik nog het laatste messengerbericht wat ik van haar kreeg. Voor jou was het een zwaar jaar, het gemis zal groot zijn. Wat mooi en goed van je dat je er woorden aan kunt geven en ze met ons deelt. Lisa zal trots op je zijn, ze kon zelf ook zo mooi en raak schrijven. Ik ga morgen ook toasten, op Lisa en op jou, haar grote liefde. En op alle mensen die haar hebben liefgehad en gesteund.

  3. mariette schreef:

    lieve Bjorn, vandaag een jaar geleden, wij denken nog vaak aan haar. we wensen je heel veel sterkte vandaag en hopen dat het ondanks alles goed met je gaat. liefs van geert jan en mariette van logtestijn??

  4. Suzanne Hers schreef:

    Beste Bjorn,

    Lisa is nooit ver weg uit mijn gedachten. Wat was het toch een lieve prachtige meid. Vanmiddag heb ook ik een glas in mijn hand om op Lisa te toasten en ben ik in gedachten bij jullie. Ik wens jou en de hele familie heel veel sterkte!

    Suzanne Hers

  5. Hans en Lies van Zundert schreef:

    Lieve Bjorn,

    We leven nog steeds met jullie mee, en ook wij denken nog vaak aan Lisa zij heeft
    een onuitwisbare herinnering achter gelaten.

    Veel liefs Hans en Lies.

Laat een antwoord achter aan mariette Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *