Maandelijkse archieven: juli 2011

De afgelopen dagen heeft de psychotherapeut steeds in mijn hoofd gezeten (goh, wat een woordspeling). Niet dat het echt effect had, want ik heb nog geen boze of verdrietige bui gehad. Ik heb eerder steeds een soort van (met de … Lees verder →

Pas geleden heb ik besloten toch maar eens een afspraak te maken bij een psychotherapeut. Ik had geen idee of ik daar op mijn plek zou zijn en of het nodig was, maar daar zou ik pas achterkomen als ik … Lees verder →

Gisteren ben ik afgereisd naar de vestiging van Sanquin (Bloedbank) in Groningen. Samen met een collega-redactielid van LeukoNieuws (het patiëntenblad van de Stichting Contactgroep Leukemie) had ik daar een afspraak met de directeur voor een interview. Nou zijn interviews niet … Lees verder →

Wauw…mijn haar…het wordt echt al best lang. Een ander zou het misschien kort vinden, maar voor mij is het al lang. Het raakt nog niet mijn schouders, maar het scheelt niet veel. De laatste dagen ben ik er zo gelukkig … Lees verder →

9:15 polikliniek Keel-Neus-Oorheelkunde. Ik heb een afspraak bij de foniater (gespecialiseerde KNO-arts) en logopediste (van het LUMC). Voor degenen die zich afvragen waarom: Als gevolg van de drie intubaties op de IC en de tracheacanule die ik heb gehad, hebben mijn … Lees verder →

Soms moet je als mens misschien juist een dip hebben om vervolgens weer extra positief te zijn. Misschien hoor, psycholoog ben ik niet. Wel een ervaringsexpert. Maar vandaag denk ik weer een stuk vrolijker. Ik moest zelfs lachen om wat … Lees verder →

Oké goed, ik heb een dip vandaag. Ik wilde het niet schrijven, maar doe het toch. Een paar dagen geleden dacht ik dat het helemaal gedaan was met de minder goede momenten, de dips, de neerslachtige buien. Ik heb ze … Lees verder →

Ik heb nog nooit zo’n volle wachtruimte op de poli gezien. En het is pas 9:00 uur. Het was me al wel duidelijk dat een deel van Nederland inmiddels vakantie heeft, want het was erg rustig op de weg. En blijkbaar zit … Lees verder →

Ik ben nu een boek aan het lezen over een coassistent die in dagboekvorm beschrijft wat ze allemaal meemaakt tijdens haar coschappen. Geen literair hoogstandje, maar gewoon leuk. En voor mij af en toe ook wel herkenbaar, omdat ik als … Lees verder →